In Memoriam Frank Lambriks

play_arrow28 oktober 2021 play_arrowBeteor intern

 

Op 1 augustus 1996 was het dan eindelijk zover. De Onderwijs Gemeenschap Venlo en Omstreken was een feit.  De droom van Frank was realiteit geworden. Uit acht scholen en zeven besturen wist hij drie brede scholen te vormen, College Den Hulster, het Valuas College en het Blariacum College.

Het Venlo-model dat landelijke bekendheid kreeg door het versterken van het vmbo-onderwijs en de non segregatie van leerlingen in school. Franks hart lag bij de meest kwetsbare leerlingen en het bevorderen van kansengelijkheid. “Kinderen komen elkaar op het voetbalveld tegen, het kan niet zo zijn dat ze niet door eenzelfde deur de school ingaan”. Hij kon woedend worden wanneer er denigrerend over vmbo-leerlingen werd geschreven of gesproken.

Na zijn pensionering in 2007 kwam hij bij ons werken als adviseur. We merkten direct dat hij een onderwijsman pur sang was met duidelijke opvattingen, die hij niet onder stoelen of banken stak. Hij was een geliefd sparringpartner voor bestuurders en schoolleiders. Hij hielp volop mee om in onze werving en selectie praktijk te zorgen dat er scherpe en juiste profielen geschreven werden en dat er goede, passende kandidaten in een procedure geplaatst werden. Hij vond het heerlijk om zijn brede ervaring en visie op governance vraagstukken te delen in onze opleidingen en netwerken. Hij was vooral ook onze vraagbaak voor zowat elk onderwijsvraagstuk. Hij volgde alle ontwikkelingen op de voet, onderhield zijn landelijke en regionale relaties en las alles wat beschikbaar was op het gebied van onderwijswetgeving en politiek.

Zijn humor en soms wat cryptische uitspraken zette je aan tot nadenken en doorvragen. Je kwam bij hem niet weg met simplistische redeneringen. Hij was voor ons een bron van inspiratie.

Tot op het laatst heeft hij zich voor ons ingezet. Ondanks alle ellende die hem de afgelopen anderhalf jaar overkwam, kon je nog steeds (als zijn energie het toeliet) met hem sparren over lastige onderwijsvraagstukken. Hij deed niets liever. Hij kon en wilde Beteor niet loslaten. Op 23 oktober was het op. Een eigenzinnig, markant, emotioneel en lief mens is er niet meer. Wij zullen zijn gedachtengoed voortleven. We gaan een jaarlijks Frank Lambriks onderwijssymposium organiseren. We hoopten zo dat hij het eerste symposium nog mocht meemaken. Hij wist gelukkig dat we dit gaan doen. We missen hem, maar we vergeten hem niet.